15 Sierpnia 2012r. Święto Wojska Polskiego

Wojsko Polskie od początku uzyskania niepodległości przez państwo polskie w 1918 roku w znakach, nazwach, ceremoniale i wewnętrznej strukturze podkreślało swój historyczny rodowód i swą tradycję, rozumianą jako trwanie państwa oraz ciągłość istnienia jego zbrojnego ramienia.
Kultywowanie tradycji oręża polskiego było jednym z istotnych czynników integrujących armię oraz umacniało jego więzi ze społeczeństwem. Szczególnym tego przykładem były święta wojskowe, uroczyście obchodzone w armii II Rzeczypospolitej. Do tych tradycji nawiązują obecnie żołnierze Wojska Polskiego.

W okresie II Rzeczypospolitej Święto Żołnierza obchodzono dla upamiętnienia walk w obronie Ojczyzny toczonych w 1920 roku. Wybrano dzień 15 sierpnia, gdyż w tym dniu w 1920 roku w godzinach nocnych pierwsze oddziały 21 Dywizji Górskiej rozpoczęły forsowanie Wieprza pod Kockiem. Rozpoczęto w ten sposób słynną kontrofensywę, w wyniku której rozbito wojska rosyjskiego Frontu Zachodniego pod dowództwem Michaiła Tuchaczewskiego.
Ustanowienie Święta Żołnierza sankcjonował prawnie rozkaz Ministra Spraw Wojskowych gen. broni Stanisława Szeptyckiego nr 126 z dnia 4 sierpnia 1923 roku.

Święto Żołnierza nie zostało nigdy anulowane żadnym aktem prawnym. Obchodzono je uroczyście w okresie II wojny światowej w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie i w Wojsku Polskim do 1947 roku. W następnych latach zaniechano jego obchodów i ustanowiono Dzień Wojska Polskiego (12 października) - upamiętniając w ten sposób chrzest bojowy 1 Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki pod Lenino. Jednak ten czyn zbrojny był jednym z wielu epizodów na szlaku bojowym żołnierzy polskich w latach II wojny światowej. Dla wielu Polaków nie był on akceptowany ze względów moralnych i politycznych. W środowiskach wojskowych i w kręgach kombatanckich, w tym również na forum Sejmu, wskazywano na potrzebę ustanowienia Dnia Wojska Polskiego w terminie akceptowanym przez Siły Zbrojne i cały naród. W latach 1990-1992 Święto obchodzono w dniu 3 maja, w rocznicę uchwalenia Konstytucji 3 maja.

Ustawa sejmowa z dnia 30 lipca 1992 roku przywróciła obchody Święto Wojska Polskiego w dniu 15 sierpnia. Tegoż roku po raz pierwszy w dniu 15 sierpnia odbyły się centralne uroczystości z okazji Święta Wojska Polskiego przed Grobem Nieznanego Żołnierza w Warszawie.

MARYNARZE W WOJNIE POLSKO-BOLSZEWICKIEJ
(materiał historyczny)

Zaledwie 17 dni po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, Naczelnik Państwa i Wódz Naczelny, Marszałek Józef Piłsudski powołał do życia Polską Marynarkę Wojenną. Chociaż nasz kraj jeszcze przez prawie półtora roku nie miał dostępu do morza i nie posiadał morskiej floty wojennej, marynarze czynnie uczestniczyli w obronie kształtujących się granic państwa. Pierwszym dużym sprawdzianem był udział marynarzy w wojnie polsko-bolszewickiej w latach 1919-1920.
Pierwsze działania wojenne podjęły uzbrojone jednostki pływające, wchodzące w skład Flotylli Pińskiej, w dorzeczu rzeki Prypeć już w 1919 roku. Zajmowały się transportem zaopatrzenia dla wojsk polskich, a w maju 1919 roku stoczyły pierwszą potyczkę z jednostkami nieprzyjaciela.
W tym samym czasie na rzece Wiśle powstała Flotylla Wiślana, z połączenia Flotylli w Krakowie (dowodził nią pierwszy dowódca Polskiej Marynarki Wojennej pułkownik marynarki Bogumił Nowotny) oraz Flotylli w Warszawie i Modlinie. W kwietniu 1920 roku, jednostki pływające Flotylli Pińskiej (polski statek uzbrojony „Pancerny” oraz kilka motorówek) stoczyły z 6 rosyjskimi statkami uzbrojonymi największą, zwycięską bitwę „morską” wojny polsko-bolszewickiej pod Czarnobylem. Jeden statek rosyjski został zatopiony, prawdopodobnie 2 uszkodzone, a kolejny wraz z kilkoma mniejszymi jednostkami transportowymi zdobyty. 2 sierpnia 1920 roku Flotylla Pińska została rozwiązana, a jej jednostki samozatopione, wskutek zajęcia terenów działania flotylli przez bolszewików.
Marynarze walczyli także na lądzie. Niespełna rok po odzyskaniu niepodległości utworzony został Batalion Morski, który w 1920 roku, w obliczu niebezpieczeństwa dla istnienia państwa polskiego, został przeformowany w Pułk Morski. Inicjatorem utworzenia Pułku Morskiego był ówczesny kapitan Adam Mohuczy (w latach 1945-1947, w stopniu kontradmirała, pełniący obowiązki dowódcy Marynarki Wojennej). Pułk Morski formowano na bazie kadry Marynarki Wojennej (Toruń), Batalionu Morskiego (Puck) i Specjalistów Morskich (Modlin). Dowódcą pułku został kapitan Konstanty Jacynicz, a dowódcami poszczególnych batalionów zostali: 1 batalionu – kpt. mar. Antoni Wąsowicz, 2 batalionu – kpt. mar. Adam Mohuczy, 3 batalionu - kpt. mar. Włodzimierz Steyer (późniejszy kontradmirał, dowódca Rejonu Umocnionego Hel w wojnie obronnej 1939 roku oraz dowódca Marynarki Wojennej w latach 1947-1950). Pułk Morski nigdy nie walczył całością swoich sił. Do akcji bojowej bataliony tego pułku wchodziły oddzielnie, w różnym czasie i w odległych od siebie rejonach. 1 Batalion Morski walczył pod Ostrołęką, natomiast 2 Batalion Morski (który jeszcze jako samodzielny Batalion Morski pod dowództwem kapitana Konstantego Jacynicza, wraz z generałem Józefem Hallerem dokonał aktu zaślubin Polski z morzem w lutym 1920 roku) uczestniczył w krwawych walkach między innymi pod Grodnem i Białymstokiem. 3 Batalion Morski w walkach nie wziął udziału.
O waleczności polskich marynarzy świadczą liczne wzmianki o wyróżnieniu obu batalionów morskich w rozkazach dowódców grup operacyjnych oraz w komunikatach Naczelnego Dowództwa. O 1 Batalionie Morskim możemy przeczytać w komunikacie Naczelnego Dowództwa: „Nieprzyjaciel w dalszym ciągu atakuje Ostrołękę. Podkreślić należy pełną brawury działalność marynarzy na tym odcinku”, a także w rozkazie operacyjnym generała Bolesława Roji: „Dziś nieprzyjaciel mimo kilkakrotnych ataków wszędzie odparty, przy czym szczególnym męstwem wyróżnił się batalion morski oraz część kawalerii …”. O 2 Batalionie Morskim czytamy w rozkazie generała Lucjana Żeligowskiego: „Za utrzymanie przyczółka mostowego Złotoria – Żółtki i brawurowe pięciokrotne odparcie ataków nieprzyjaciela wyrażam swe uznanie kapitanowi Mohuczemu, oficerom , podoficerom i marynarzom i liczę na to, że 2 batalion morski nie zawiedzie mnie nigdy i nadal będzie bohatersko odpierał nawałę bolszewicką”. Chwałę pułkowi przyniosły bohaterskie boje pod Zabielem, Nową Wsią, Suskiem i Ćwiklinem. Pułk Morski został rozwiązany jesienią 1920 roku.

 Obchody Święta Wojska Polskiego
w Marynarce Wojennej 

W środę, 15 sierpnia, odbędą się uroczystości z okazji Święta Wojska Polskiego. Obchody święta żołnierzy z udziałem marynarzy rozpoczną się o godzinie 08:00 podniesieniem wielkiej gali banderowej na okrętach Marynarki Wojennej. W tym dniu, w 92 rocznicę Bitwy Warszawskiej, marynarze uczestniczyć będą w uroczystościach patriotyczno-religijnych oraz przedsięwzięciach dla publiczności.

PLAN UROCZYSTOŚCI 

Gdynia

• 09.30-10.30 – uroczysta msza święta z modlitwą ekumeniczną w intencji marynarzy w kościele garnizonowym w Gdyni Oksywiu;
• 10.00-11.00 – uroczysta msza święta w intencji marynarzy w kościele pod wezwaniem NMP;
• 10.45-11.00 – złożenie wiązanek kwiatów na cmentarzu Marynarki Wojennej na płytach twórców Marynarki Wojennej;
• 12.00-12.30 – centralne uroczystości przy Płycie Pomniku Marynarza Polskiego oraz przy pomniku Żołnierzy AK i pomniku Żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie;
• 12.15 - narodowy salut armatni (21 strzałów) z historycznego niszczyciela ORP "Błyskawica";

Sopot

• 12.30-13.30 - uroczysta msza święta w intencji Ojczyzny w kościele garnizonowym;
• 13.45-14.00 - złożenie wiązanek kwiatów pod pomnikiem Żołnierzy AK;

Świnoujście

• 10:30-11:30 – uroczysta msza święta w intencji Ojczyzny w kościele garnizonowym;
• 12:00-12:30 – uroczysty apel z okazji Święta WP pod pomnikiem „Bohaterom Walki o Niepodległość Rzeczpospolitej”;
• 10:00-15:00 – pokaz sprzętu i uzbrojenia w Porcie Wojennym w tym zwiedzanie okrętów (dla zorganizowanych grup );

Dziwnów

• 10:00-11:00 – uroczysta msza święta w intencji Ojczyzny w kościele garnizonowym;
• 10:00-16:00 – bieg na „4 mile Jarka” dla kadry i pracowników Garnizony Dziwnów. Festiwal Gwiazd Sportu;

Ustka

• 11:00-12:00 – uroczysta msza święta w intencji Ojczyzny w porcie w Ustce (ołtarz znajdował się będzie na trałowcu ORP „Gopło”);
• 12:00 – apel pamięci przed pomnikiem poświęconym ludziom morza;
• 13:30-18:00 – zwiedzanie trałowca ORP „Gopło”;

Rumia

• 13:30-13:55 – złożenie wiązanek kwiatów na cmentarzu przy Kościele Św. Krzyża oraz pod Obeliskiem przy ul. Chełmińskiej;

Kosakowo

• 12:15-12:40 - złożenie wiązanek kwiatów pod Pomnikiem Żołnierzy WP i AR oraz w Kwaterze „Żołnierzy Września 1939 r.”.

Puck

• 11:00-14:00 – uroczystości z udziałem kompanii honorowej 43 Batalionu Saperów MW

Marynarze złożą kwiaty na grobach i obeliskach upamiętniających polskich żołnierzy oraz na grobach patronów jednostek wojskowych i zasłużonych żołnierzy.
15 sierpnia, mija 92 lata od dnia, w którym załamano czołowe natarcie Armii Czerwonej na Warszawę w wojnie polsko - bolszewickiej. Dla podkreślenia wysiłków setek tysięcy żołnierzy polskich walczących o niepodległość swojej Ojczyzny dzień ten na mocy rozkazu Ministra Spraw Wojskowych z 4 sierpnia 1923 roku został zatwierdzony jako Święto Żołnierza. Święto Żołnierza obchodzono w Wojsku Polskim bardzo uroczyście w okresie międzywojennym, starając się nadać mu oblicze wspólnego święta zarówno wojska jak i społeczeństwa. Ustawą z 30 lipca 1992 roku przywrócono ten dzień jako datę obchodów Święta Wojska Polskiego.